‘De-stigmatiseren’, hoe dan?
Er bestaan nogal wat vooroordelen over werken met mensen uit kwetsbare doelgroepen. Niet alle werkgevers staan vooraan in de rij om met deze talenten aan de slag te gaan. Hoe dat komt? Kim Janssens (Movisie) evalueerde wat er gebeurt op de werkvloer als mentale problemen van medewerkers aan het licht komen.
De arbeidsparticipatie van mensen met een psychische aandoening is in vergelijking aanzienlijk lager dan die voor mensen zonder geestesziekte. Zoals wereldwijd ongeveer een op de drie mensen minstens één keer in hun leven een psychische aandoening zullen krijgen, vormt dit een risico op een groeiende ongelijkheid. In OESO-landen zijn mensen met een psychische aandoening drie tot zeven keer vaker werkloos dan mensen zonder geestesziekte. Lagere werkgelegenheidspercentages zijn te vinden in verschillende psychische aandoeningen, zoals angst, depressie, autismespectrumstoornissen en schizofreniespectrumstoornissen. Deze lagere werkgelegenheidscijfers zijn des te problematischer omdat de meeste mensen met een psychische aandoening kunnen en willen werken. Dit betekent dat er een enorme hoeveelheid werkkapitaal is achtergebleven en gaat daarom gepaard met hoge maatschappelijke en economische kosten.
Werk – onder gunstige voorwaarden – is gunstig voor mensen met een psychische aandoening omdat het bijdraagt aan sociale participatie en inclusie. Daarnaast is de werkgelegenheid geassocieerd met een betere gezondheid, herstel, eigenwaarde, meesterschap en geluk. Werkloosheid wordt daarentegen geassocieerd met factoren als stress, schaamte en armoede. Want werk draagt bij aan een betere gezondheid en herstel van mensen met geestesziekte.
Bron: Decisions on disclosure of mental illness in the workplace. Evaluation of a stigma awareness intervention for unemployed people with mental illness. Dissertatie van Kim Janssens, Tilburg University, 2022 (Engelse versie, PDF), download via knop hieronder:
